Ieder letsel is natuurlijk een vorm van schade, maar we spreken normaal gesproken over letselschade als een ander de schuld heeft van het letsel. Denk aan letsel door een autoongeluk, een vallende dakpan, een fout van de chirurg, een werksituatie die niet voldoet aan de normen (RSI), mishandeling, voedselvergiftiging, en ...., we zouden nog uren kunnen doorgaan.
In principe levert ieder letsel dat door een ander is veroorzaakt een recht op om de schade vergoed te krijgen.

Grofweg zijn er twee vormen van schade: materiële schade en inmateriële schade.
Bij materiële schade kun je bijvoorbeeld denken aan inkomensverlies bij arbeidsongeschiktheid en aan kosten van medische en niet medische hulp die je moet maken als gevolg van het letsel. Voor nabestaanden kan er recht zijn op vergoeding van begrafeniskosten en (bij economische afhankelijkheid) van kosten van levensonderhoud.
Inmateriële schade is bijvoorbeeld de pijn en het ongemak als gevolg van het letsel.
Vooral de materiële schade als je door letsel niet meer kunt werken kan astronomische vormen aannemen. Reken maar eens uit wat 20 jaar salaris en pensioenopbouw van een goed verdienend iemand zou kosten. Dat kan in de miljoenen lopen.
Vaak is het zo dat de veroorzaker van het letsel op een of andere manier verzekerd is (bijvoorbeeld WA-autoverzekering of gewone WA-verzekering), dus de hoge schades zijn ook vaak daadwerkelijk te incasseren.

Bij ongevallen is meestal wel duidelijk wie de schuldige is en wie dus de letselschade moet vergoeden. Gaat het om een ongeval in het verkeer en ben je all-risk verzekerd, dan is vaak in de polis opgenomen dat jouw verzekering ook rechtsbijstand geeft bij het verhalen van letselschade. Hoe er wel rekening mee dat jouw verzekeraar geen direct belang heeft bij de vraag of jouw letselschade wordt vergoed of niet. Let dus op en schakel zonodig je eigen adviseur in.
Niet iedere mislukte medische handeling levert een medische fout op. Er zijn nu eenmaal riskante operaties die fout aflopen. Bovendien kan een arts geen genezing garanderen. Denkt de patiënt dat de arts een fout heeft gemaakt of dat het de schuld is van de arts dat hij niet geneest, dan is het aan de patiënt om dat te bewijzen, en dat is vaak niet eenvoudig.
Bij letsel door te hoge werkbelasting is het soms eenvoudig om aan te tonen dat er sprake is van schuld van de werkgever, zeker als de werkgever niet aan bepaalde wettelijke eisen heeft voldaan. In andere situaties kan het echter minder eenvoudig zijn: als de werkplek in orde is en er ontstaan toch klachten, dan zal het de werknemer zijn die moet bewijzen dat de werkgever iets fout heeft gedaan.
Kortom, op de eerste plaats zal moeten worden bekeken of er iemand aansprakelijk is en zo ja, in welke mate. Daarna speelt dan nog de vraag hoe hoogde precieze schade is.
Dit zijn vaak alle twee gecompliceerde juridische vragen. De beantwoording vraagt een hoge mate van deskundigheid en ervaring op het gebied van letselschade.

De advocaten die zich gespecialiseerd hebben op het gebied van letselschade, vind je bij een tweetal verenigingen: de LSA (vereniging van LetselSchadeAdvocaten en de ASP (vereniging van Advocaten voor Slachtoffers van Personenschade).
Zoals de website van de LSA meldt:
Een LSA-advocaat is een advocaat die lid is van de Vereniging van Letselschade Advocaten ‘LSA’. Een advocaat wordt alleen tot deze vereniging toegelaten als hij voldoet aan een aantal strenge eisen. Hij moet minimaal 5 jaar advocaat zijn en beschikken over een ruime ervaring op het gebied van letselschade. Daarnaast moet hij ook nog met succes de Grotiusopleiding Personenschade hebben afgerond.
Voor ASP-advocaten gelden vergelijkbare eisen. Kortom: een LSA-advocaat of een ASP-advocaat is een super specialist op het gebied van letselschade.
In onze overzicht van advocaten letselschaderecht hebben we bijna alleen advocaten opgenomen die lid zijn van één van deze verenigingen.

Veel letselschadeadvocaten zijn overigens lid van beide verenigingen. Dat maakt ze niet automatisch dubbel zo goed, maar betekent waarschijnlijk wel dat letselschade een zeer belangrijk deel is van hun werk.

Het is aan letselschade-advocaten niet toegestaan om 100% op basis van no cure no pay te werken. (Zie voor de argumenten hiervoor onze pagina Advocaat no-cure-no-pay.
In de praktijk kost het echter meestal weinig tot niets om een letselschade-advocaat in te schakelen, zeker niet in die situaties waarin de aansprakelijkheid vast staat of eenvoudig is aan te tonen. In dat geval komen de kosten voor (medische) onderzoeken, onderhandelingen, advies, enzovoorts voor rekening van de veroorzaker van het letsel.
Bovendien is het aan advocaten wel toegestaan om af te spreken dat hun honorering deels afhankelijk zal zijn van het resultaat. Op die manier is dicht bij no-cure-no-pay te komen.
Pas op met juridische en medische bureautjes die beloven om geen cent te rekenen voor de behandeling van jouw zaak. Denk in ieder geval kritisch na voordat je met een ander in zee gaat dan een LSA-letselschade-advocaat. Wij zouden alleen overwegen om een ander in te schakelen op basis van no-cure-no-pay als niet vast staat of er iemand aansprakelijk is voor het letsel en het te verwachten is dat er grote kosten gemaakt moeten worden om die aansprakelijkheid vast te stellen. Het is dan natuurlijk nog maar de vraag of er iemand die zaak op no-cure-no-pay basis wil behandelen, maar dat is een andere kwestie.
Bij alle advocaten die zijn aangesloten bij de LSA geldt overigens dat het eerste gesprek gratis is.
Veel letselschade-advocaten zijn ook bereid om op basis van toevoeging, pro deo (subsidie op advocaatkosten) te werken.